หลังจากที่พระเจ้าทรงเซ็งกับวันที่ 4 พระองค์ก็ไม่นึกอยากทำอะำไรสนุกๆไปอีกหลายวัน วันหนึ่งพระธิดาของพระองค์ซึ่งยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆได้ทรงมาเข้าเฝ้า ทูลถามพระองค์ว่า " เสด็จพ่อเพคะ หม่อมฉันอยากหาของขวัญให้กับเพื่อนของหม่อมฉัน เราเรียนอยู่ห้องเดียวกัน พรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดครบ 9 ขวบของเขา แต่หม่อมชั้นไม่ทราบจะให้อะไรเขาดี เพราะว่าเขามีทุกอย่างแล้วเพคะ เสด็จพ่อช่วยหาให้หม่อมฉันหน่อยเพคะ"
ทันทีที่พระเจ้าทรงรับฟังเสร็จ พระองค์ทรงมีความคิดใหม่ๆขึ้นมาทันที "ตอนเย็นหนูมาฟังคำตอบนะ พ่อจะพยายามหาให้" จากนั้น พระองค์ทรงเข้าไปในห้องทำงาน จัดแจงเอากล่องทรงกลม ออกมา 5 ใบ ทรงบรรจงทาสีกล่องทั้ง 5 ให้แตกต่างกัน จากนั้นทรงเปิดฝากล่องออก แล้วทรงใส่แป้งปั้นเป็นหัวและตัวพร้อมทั้งขาสี่ขา โดยไม่มีการตกแต่งใดๆใส่ลงในกล่องทั้ง 5 นั้น
พอตกเย็น พระธิดาเสด็จมาถึงห้องพระบิดา ทรงถามว่า "ไหนล่ะเพคะ ของขวัญ" พระองค์ตรัสตอบว่า "เจ้าเห็นกล่อง 5 ใบนั้นไหม" "เห็นเพคะ"พระธิดาตรัสตอบ "ให้เจ้านำกล่องทั้ง 5 ไปตั้งที่ดาวดวงที่ 5 ของพระบิดา แล้วชวนเพื่อนของเจ้าไปเปิดกล่องทั้ง 5 ที่นั่น แล้วเพื่อนของเจ้าจะต้องแปลกใจ"
วันต่อมาซึ่งเป็นวันเกิดของเพื่อนพระธิดา เขามีรูปร่างอ้วนกลม เขาชื่อว่า"ปิงปอง" พระธิดาได้นำกล่องไปวางยังดาวดวงที่ 5 ก่อนหน้านั้นแล้ว พระองค์ทรงชวนปิงปองไปเที่ยวเล่นในดาวดวงที่ 5 เมื่อถึงที่นั่นกล่องทั้ง 5 ได้รออยู่แล้ว มันมีสีดังนี้ ใบที่ 1 สีชมพู ใบที่ 2 สีน้ำตาล ใบที่ 3 สีเทา ใบที่ 4 สีม่วง ใบที่ 5 เป็นขาวสลับดำ พระธิดาทรงพูดว่า "ในกล่องเหล่านี้มีของขวัญสำหรับเธอ เธอเลือกเปิดดูซิจ๊ะ" ปิงปองไม่ชอบสีชมพูกับสีขาวดำ เขาจึงเลือกเปิดสีน้ำตาลออกมาก่อน แล้วเขาก็แปลกใจที่ เขาเห็นหมีน้อยน่ารักอยู่ในกล่องนั้น มันพูดว่า "น้ำผึ้ง น้ำผึ้ง หม่ำๆ" พระธิดาทรงเตรียมน้ำผึ้งไว้แล้ว จึงทรงหยดเข้าปากมัน จากนั้นตุ๊กตาหมีก็แปลงร่างเป็นเครื่องบินรูปผึ้งที่สวยงามมาก "ฉันชอบจังเลย มันสามารถกระพริบไฟสลับสีได้ด้วย"
แล้วปิงปองก็เลือกเปิดกล่องสีม่วงต่อ ข้างในเป็นตุ๊กตาฮิปโปกำลังอ้าปากกว้างอยู่ ร้องว่า "หญ้า หญ้า หม่ำๆ" พระธิดาเอาหญ้าใส่ปากมัน แล้วมันก็แปลงร่างเป็นอ่างอาบทรงกลมน้ำสีม่วงที่มีฝักบัวอยู่ในตัว ถ้าก้าวลงไป ฝักบัวจะปล่อยน้ำเป็นละอองละเอียดสดชื่นให้ในทันที และเมื่อก้าวออกมามันจะหยุดปล่อยน้ำ แต่จะให้ลมเย็นที่ช่วยให้ตัวแห้งสบาย หนูปิงปองชอบใจมาก จึงรีบเปิดกล่องสีเทาที่แสนจะไม่น่าดูออกมา ข้างในเป็นตุ๊กตารูปแรด มีนอแหลมสองนอ มันร้องว่า "หญ้า หญ้า หญ้า"เหมือนกล่องเมื่อกี้ไม่มีผิด เมื่อพระธิดาเอาหญ้าใส่ปากมัน มันก็คายออกมา และพูดว่า "แห้ง แห้ง แห้ง หม่ำๆ" พระธิดาจึงเอาหญ้าแห้งใส่ปากมัน แล้วมันก็แปลงกายเป็นกระบะทราย ที่ดูจะแห้งแล้งเหมือนตัวมัน แต่เมื่อปิงปองลงไปขุดดู เขาก็พบว่า มีเปลือกหอยสวยๆซ่อนอยู่ในนั้นมากมาย ขุดไม่มีวันหมด และไม่มีเปลือกไหนซ้ำกันเลย เขาชอบใจมาก
เขาเอาเครื่องบินถือไว้ วิ่งร่อนไปมาจนเหนื่อย แล้วลงอ่างอาบน้ำ จากนั้นก็ขุดกระบะทรายเล่น จนลืมกล่องอีกสองกล่องนั้นไปเลย ไม่นำพาเมื่อพระธิดาพูดว่า "เธอ เธอยังมีของขวัญอีกสองกล่องยังไม่เปิดนะ" ปิงปองตอบไปว่า "แค่นี้ฉันก็พอใจแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีก ฉันขอบใจเธอมากที่ให้ของขวัญถูกใจฉันที่สุด อีกสองกล่องนั้น ฉันยกให้เธอ" พระธิดาดีพระทัยมากรีบกลับบ้านเอาของไปอวดพระบิดา
เมื่อถึงปราสาท พระธิดารีบเปิดกล่องสีชมพูออกต่อหน้าพระบิดา ข้างในเป็นตุ๊กตาหมูน้อยตัวเล็กๆสีชมพูผูกคอด้วยโบว์สีแดงสวยงามมาก "ทำไมมันไม่ร้องล่ะเพคะ" พระเจ้าทรงแย้มสรวลแล้วทรงบอกให้พระธิดาเปิดอีกกล่องออกดู กล่องสีขาวดำเมื่อเปิดออกมา ก็พบตุ๊กตาหมีแพนด้าที่น่ารักทีี่สุดในโลก พระธิดาหลงรักมันทั้งสองมาก แต่ก็ไม่ร้องเหมือนกันทั้งคู่ พระธิดาทรงสงสัยมาก จึงถามพระบิดาเป็นครั้งที่สองว่าทำไมเป็นเช่นนั้น
พระบิดาจำต้องพูดความจริง "พ่อน่ะ ตั้งคาถาไว้ให้เฉพาะปิงปองเท่านั้นที่เปิดกล่องออกแล้วตุ๊กตาจะมีเสียงร้อง ส่วนที่มันสามารถแปลงกายเป็นของเล่นได้นั้น เพราะมันอยู่ในโลกของดาวดวงที่ 5 ซึ่งเป็นดาวที่ของไม่มีชีวิตหนึ่งสามารถเปลี่ยนเป็นของไม่มีชีวิตอีกอันหนึ่งที่ถูกใจคนที่แตะต้องมัน ดังนั้น ถ้าหนูต้องการรู้ว่ามันเป็นอะไร หนูต้องพาปิงปองไปที่ดาวดวงนั้น เพื่อดูว่ามันจะเปลี่ยนเป็นอะไร แต่พระธิดาทรงรักตุ๊กตาหมูและหมีแพนด้ามาก จึงทรงดำริที่จะไม่ไปดาวดวงนั้นเพื่อเปลี่ยนมันเป็นอะไรอีก ทรงพอพระทัยอยู่แล้ว เพราะทรงเล่นกับตุ๊กตาทั้งสองตัวได้ไม่รู้เบื่อเลย และเรื่องของดาวดวงที่ 5 ก็จบเพียงเท่านี้
(ผลงานของเด็กๆจากนิทานเรื่องนี้)
