ความสุขของการจาก
ก่อนจิ้นจะลากลับ จอยได้ขอให้จิ้นไปหาท่านพญานาคอีกครั้งพญานาคได้มอบทรายทิพย์ถุงหนึ่งให้จิ้น
บอกให้จิ้นไปโรยบนที่ดินที่ปลูกพืชไม่ขึ้น
จิ้นตัดสินใจแล้วว่าจะยกเลิกกิจการสวนสัตว์มหัศจรรรย์ของเขา หากว่าดินของเขากลับมาดีเหมือนเดิมคิดว่าพ่อแม่ก็คงเห็นด้วย
จิ้นมีความสุขมากที่จะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมที่สุขสงบ ดังเดิม
หลังจากที่โรยทรายทิพย์บนดินแล้ว
จิ้นตั้งใจจัดงานเลี้ยงให้ทุกคน เพื่อเลิกกิจการด้วยดี
งานเลี้ยงถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อย มีโต๊ะตัวใหญ่หลายตัว ที่ทำจากท่อนซุงเก่า
อาหารคือ พืชพรรณธัญหาร และ ขนมหวาน ที่มีกลิ่นหอมและสีสันชวนกินจากน้ำใจของผู้ร่วมงานคนละเล็กละน้อย
จิ้นพบว่า สิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นได้ด้วยมือธรรมดาๆกับจิตใจที่มีแต่ความรักและเอื้อเฟื้อ
มีอาหารที่เกิดจากความคิดสร้างสรรค์มากมาย รสชาติก็แสนอร่อย
ทุกคนต่างอิ่มเอม มีอารมณ์สนุกสนาน สัตว์บางตัวลุกขึ้นมาร้องรำทำเพลงกลางลานกว้าง
บางตัวก็ออกมาต่อตัวกันจนสูง เป็นที่น่าหวาดเสียว ทั้งน่าตลกขบขัน
ทุกคนต่างพูดคุยหยอกล้อกันอย่างเฮฮา หลายสิบปีมาแล้วที่หมู่บ้านไม่มีบรรยากาศเช่นนี้ประธานหมู่บ้านกล่าวขอบคุณจิ้นและจอยที่ทำให้เกิดสิ่งดีๆขึ้นในหมู่บ้าน
และย้ำให้ทุกคนขยันขันแข็งกับการปลูกพืชไร่และทำนาหาเลี้ยงตัวโดยไม่เบียดเบียนสมดุลย์ของธรรมชาติ
ส่วนสถานที่ลึกลับนั้นยังคงลึกลับต่อไป
ถ้าเราช่วยกันสร้างสังคมให้น่าอยู่ บ้านเมืองของเราก็เหมือนสิ่งมหัศจรรย์ในตัวเอง
และเป็นสถานที่ที่อบอวลไปด้วยความรัก ความอบอุ่น และความเอื้ออาทรต่อกัน
ซึ่งจะหาไม่ได้ในที่อื่นใด
จอยและสัตว์แปลกๆ ของเธอค่อยๆมลายหายตัวไปอย่างเป็นธรรมชาติ
ไม่ช้า ความสุขสงบก็กลับคืนมาสู่จิ้นและครอบครัวตามเดิม
เมื่อจิ้นกับครอบครัวศึกษาการทำไร่นาอย่างดี ไม่ทำลายสมดุลย์ตามธรรมชาติ
ที่ดินของเขาก็กลับมาอุดมสมบูรณ์อีกครั้งโดยไม่ลำบากนัก
จิ้นกับพ่อแม่มีความสุขมากที่ได้ทำงานอยู่กินเป็นส่วนหนึ่งท่ามกลางธรรมชาติ
