สัตว์ใหญ่กลายเป็นสัตว์เล็ก
นิดไม่ชอบใจเลยที่โดนพ่อแม่ดุว่าอยู่ตลอดเวลา
“ทำไมเป็นเด็กจึงทำอะไรไม่เคยถูกเลย” นิดโมโห “อยากให้พ่อแม่ลองมาเป็นเด็กดูมั่ง”
นิดคิด หน่อยเข้ามาพอดี “
ถ้าเธอเป็นพ่อแม่ สลับกันบ้างล่ะ จะเป็นยังไง” “ได้เสมอ” นิดพูดอวดเก่ง
ขณะที่เด็กสองคนคุยกันนั้นเอง พลันมีเสียงกรุ๊งกริ๊ง
คล้ายกับมีลมพัดกระดิ่งเล็กๆ ไม่นาน
ก็เกิดลมขึ้นมาจริงๆ แล้วมีเสียงๆหนึ่งพูดขึ้นว่า “เป็นจริงตามนั้น”
แต่แทนที่เด็กๆจะกลายเป็นพ่อแม่ ตัวของเขาก็ยังเหมือนเดิม เพียงแต่มีขนาดใหญ่ขึ้นๆ
“เอ้ย.. เรื่องประหลาดๆ ทำไมมันเกิดขึ้นกับเราสองคนบ่อยจัง”
ทั้งสองคนอยู่ในบ้านไม่ได้แล้ว เพราะตัวกำลังโตขึ้นทุกทีๆ
จึงรีบวิ่งหนีออกจากบ้าน เนื่องจากตัวเขาโตขึ้นเรื่อยๆ
การวิ่งของเขาเมื่อเทียบกับคนธรรมดา จึงกินระยะทางไกลมาก
พวกเขาก็ไม่รู้ว่าวิ่งมาถึงไหน แต่เห็นว่าที่ทางดูแปลกๆ
เขาเห็นสัตว์หลายตัว มีกระต่าย ลิง กระรอก ล้วนแล้วแต่ตัวโตผิดปกติ
เกิดอะไรขึ้นนะ
สัตว์เหล่านั้นก็ดูท่าทางงงๆเหมือนกัน กระต่ายพูดว่า เมื่อกี้ฉันยังตัวเล็กอยู่เลย
ไม่อยากคิดว่า สัตว์ใหญ่ๆอย่างช้าง แรด ฮิปโป เขาจะต้องตัวมหึมาขนาดไหน
น่ากลัวไม่น้อย
แต่เรื่องไม่เป็นอย่างนั้น เพราะมีช้าง แรด ฮิปโป มีขนาดเล็ก วิ่งอยู่ใกล้ขาของพวกเขาวุ่นวายไปหมด
เอ้อ โลกมันกลับตาลปัตรเสียแล้ว
ไม่นานพวกสัตว์ใหญ่ที่กลายเป็นสัตว์เล็ก
หายเข้าไปในรูที่พื้นดินเพื่อซ่อนตัวกันหมด
กระต่ายไม่กินหญ้าต้นเล็กๆแล้ว มันไม่อิ่ม มันถอนต้นไม้กินกันใหญ่
นิดกับหน่อยเห็นว่า ถ้าขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป ต้นไม้ต้องหมดโลกแน่
เพราะกระต่ายเป็นสัตว์ทำลาย
พวกเขาตกลงกันว่าจะกลับไปบ้านเพื่อตามหาเจ้าของเสียงนั้น เขาต้องเป็นคนทำให้สิ่งต่างๆเหล่านี้
เกิดขึ้นแน่นอน
พอกลับไปถึงบ้าน ทั้งสองก็พบว่าบ้านของตน หลังเล็กนิดเดียว แต่ก็พอจะมองลอดไปได้
ทั้งสองมองหาห้องที่ตนอยู่ตอนมีเสียงนั้น ก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติ
นอกจากกระดิ่งเล็กๆที่ห้อยอยู่ริมหน้าต่าง ซึ่งพวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน
นิดจับกระดิ่งขึ้นมาเขย่าหลายครั้ง จนในที่สุด มีเสียงพูดว่า “ต้องเป็นแบบนี้ไปอีกพักใหญ่
เจ้าหนู เจ้าทำอะไรไม่ได้หรอก ข้าลิขิตไว้แล้ว” เด็กทั้งสองหมดความพยายาม
สายตาเหลือบไปเห็นพ่อกับแม่ ตัวเล็กนิดเดียวกำลังยืนงงอยู่ในห้องรับแขก
พวกเขาจึงรีบแอบย่องไกลบ้านออกมา
ไกลออกมา เห็นลิงยักษ์กำลังจะจับช้างจิ๋วเข้าปาก ช้างพยายามพ่นน้ำใส่ลิง
แต่ก็เป็นเพียงละอองน้ำเล็กๆขี้ประติ๋ว
ส่วนฮิปโป ก็พยายามอ้าปากขู่เพื่อช่วยเพื่อน แต่ไม่ได้ผล
เพราะมีขนาดเล็กนิดเดียว ลิงไม่กลัว นิดมาเห็นเข้าจึงรีบห้ามไว้ บอกลิงว่า
นี่ไม่ใช่แมลงนะ ถ้าเจ้ากินแบบนี้ สัตว์ใหญ่หมดป่าแน่ จงรู้ไว้ ลิงยอมเชื่อ หันไปคว้าลูกแตงโมมากินแก้หิวไปก่อน
แม้จะดูเท่าลูกองุ่นก็ตาม
ไม่นาน นิดและหน่อย ได้ยินเสียงกระดิ่งกรุ๊งกริ๊ง
ที่เคยได้ยินก่อนเกิดเหตุการณ์ จึงรู้ว่าหมดเวลาที่จะเป็นคนตัวใหญ่แล้ว
และจริงดังคิด สัตว์ที่เคยเล็ก กลับมาเล็กเหมือนเดิม
ส่วนสัตว์ที่เคยใหญ่ก็กลับมาใหญ่เหมือนเดิม นิดและหน่อยกลับมามีขนาดเท่าเดิม
ทั้งสองรู้สึกดีมากที่ได้ช่วยชีวิตสัตว์ใหญ่ และผืนป่า
ไม่ให้ถูกสัตว์ที่เคยเล็กทำลายลง ต่างเดินกลับบ้านไปหาพ่อแม่อย่างมีความสุข
แต่ว่าทางดูเหมือนช่างไกลเหลือเกิน
