กำเนิดวงกลม
ในโลกแห่งจินตนาการ หลังจากที่พระเจ้า เตรียมพื้นที่ด้วยจักรวาลอันกว้างใหญ่แล้ว พระองค์ทรงรู้สึกเหนื่อย จึงบรรทมพักผ่อน หลังจากตื่นจากบรรทม ทรงหิว คนรับใช้ได้นำขนมปังกลมๆมาถวาย พร้อมกับซุปและอาหารอื่นๆ เมื่อทรงอิ่มหนำสำราญพระทัยดีแล้ว ทรงดำริจะสร้างสิ่งต่างๆให้ล่องลอยอยู่ในจักรวาล
ทีแรกทรงนึกไม่ออก แต่เมื่อทรงเห็นขนมปังกลมๆ พระองค์จึงทรงนำแป้งมาปั้นเป็นลูกกลมๆ หลากสีสัน โยนไปในจักรวาล มีทั้งลูกเล็กและลูกใหญ่ บางลูกทรงโรยด้วยน้ำตาลทรายระยิบระยับ บางลูกทรงเอาสีแต้มเป็นแถบบ้างเป็นจุดบ้าง หรือทรงนึกสนุก ก็ทรงเอาซ่อมจิ้มเป็นรูๆบ้าง สิ่งกลมๆที่ล่องลอยอยู่ในจักรวาล ดูสวยงามมาก ทรงพอพระทัยเป็นที่สุด ทรงเรียกลูกกลมๆเหล่านั้นว่า"ดวงดาว" ทรงชื่นชมมองดวงดาวอยู่ทุกวัน จนนานเข้า พระองค์ทรงเบื่อ จึงทรงดำริหาเรื่องสนุกๆที่จะทำต่อไป ทรงคิดว่า "สำหรับดาวดวงแรก เรายังคิดอะไรไม่ออก ขอโยนขนมกลมๆกับเศษขนมปังลงไปเล่นดูก่อน อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" จากนั้นทรงไปหาแว่นขยายวิเศษมา ส่องดู ทรงพบเรื่องราวดังต่อไปนี้
วงกลมวงนั้น กลิ้งไปมาอย่างสนุกสนาน นานเข้ารู้สึกเบื่อ เพราะตัวเองทำอะไรไม่ได้ นอกจากกลิ้งและเด้งไปมา สีสันบนตัวก็ไม่มี โธ๋ชีวิตช่างจืดชืดและน่าเบื่อเสียเหลือเกิน มันคิด "เราจะลองกลิ้งจากยอดเขาที่สูงที่สุดในแผ่นดินนี้ไปลงทะเลดูดีกว่า ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" แล้วมันก็กลิ้งตัวเองไปถึงยอดเขาที่ว่า จากนั้นก็ใช้แรงทั้งหมดที่มีอยู่กลิ้งลงมาหล่นตุ๊บอย่างแรงลงทะเลไป
ลอยอยู่ไม่นานได้ขึ้นไปที่เกาะแห่งหนึ่ง เห็นกระต่ายตัวหนึ่งกระโดดไปกระโดดมา เห็นแล้วมีความสุขมาก เพราะตัวมันมีสีสัน แถมมีหูยาวๆ หางฟู ดูไม่เบื่อ กระต่ายทักทายวงกลมว่า "สวัสดี ขอต้อนรับท่านผู้มาใหม่เข้าสู่ดินแดนแห่งการรวมตัว" "เป็นยังไงนะ"วงกลมถาม "ที่นี่เราทุกคนชอบเล่นรวมตัวกัน วันไหนที่เราเบื่อตัวเอง เราจะไปรวมกับอีกคนหนึ่ง ทำให้มีรูปร่างใหม่เกิดขึ้น" "จริงเหรอนี่ ฉันอยากรวมตัวกับเธอดูบ้้าง"วงกลมพูด "ได้เลย" กระต่ายตอบ จากนั้นทั้งสองก็กระโดดเข้ารวมตัวกัน เกิดเป็นกระต่ายทรงกลมที่ดูน่าขันที่สุดในโลก ไม่นานเพื่อนๆชาวเกาะตัวอื่นๆ ต่างก็นึกสนุกพากันมารวมตัวร่วมกับวงกลม เกิดเป็นสิ่งแปลกๆมากมาย
พระเจ้าทอดพระเนตรแล้ว ทรงหัวเราะอย่างขบขัน "โอ เราชอบดาวดวงแรกของเราจริงๆเลย เอ้าเด็กๆมาถ่ายรูปเจ้าตัวประหลาดพวกนี้เอาไว้แสดงอวดนางฟ้าเทวดาให้ดูกันหน่อยซิ" สำหรับวันแรกของการสร้างดาวของพระเจ้า ก็จบเพียงเท่านี้
หมายเหตุ นิทานนี้แต่งขึ้นเพื่อประกอบการสอนวาดการ์ตูนที่หอศิลป์เจ้าฟ้า ให้กับเด็กประถมหนึ่งถึงสามในวันรุ่งขึ้น
(ด้านล่างนี้คือตัวอย่างผลงานเด็กๆ หลังจากฟังนิทานเรื่องนี้)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น