นิทานหอศิลป์ 56 เรื่องที่ 1

เมืองวงกลม

นิดและหน่อยเป็นพี่น้องกัน นิดเป็นเด็กชาย หน่อยเป็นพี่สาวนิด ทั้งสองรักใคร่กลมเกลียวกันเป็นอย่างดี

วันหนึ่ง พ่อกับแม่ของนิดและหน่อย ออกไปทำธุระข้างนอก โดยพาหน่อยไปด้วย  ไม่นานก็มีฝนตกลงมาอย่างหนัก นิดไม่ชอบอยู่บ้านคนเดียวเวลาแบบนี้ เขาหลบอยู่ในห้องนอนของเขา ฟ้าร้องโครมคราม นิดเริ่มกลัว จึงมองหาที่หลบซ่อน

เขาตัดสินใจคลานไปใต้เตียง เขาไม่ค่อยไปใต้เตียงบ่อยนัก แต่พบว่ามันก็สะอาดดีมาก แม่คงถูทุกวันจนสะอาด นิดนึกขอบคุณแม่มากเรื่องนี้ แม่เป็นคนขยัน เขารักแม่จริงๆ

ที่นี่ใช้เป็นที่หลบซ่อนจากความกลัวที่เหมาะมาก แต่ เอ๊ะ... นั่นอะไร เป็นวงกลมๆคล้ายๆห่วงฮูลาฮูบอันเล็กๆสีน้ำเงิน  เขาไม่เคยมีเจ้าสิ่งนี้มาก่อน มันดูแปลกตามาก พอเอื้อมมือจะเข้าไปจับ มันก็เลื่อนหนีได้ แทนที่นิดจะกลัว กลับรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมาก ไล่ตะครุบเจ้าวงกลมไปมา จนออกมาจากใต้เตียง

ในที่สุดเมื่อคว้ามันได้ เขากลับรู้สึกตัวเหมือนอยู่ปากหลุมและตกดิ่งลงไปในหลุมนั้น ดิ่งลงไปๆอย่างไร้จุดหมาย เขารู้สึกหมดสติไป

ตื่นขึ้นมาอีกที พบว่าตัวเองกำลังอยู่ในที่ที่ประหลาดมาก เหมือนเป็นอีกโลกหนึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่างของที่นี่ เป็นรูปทรงกลม ไม่ว่าจะเป็นบ้านเมือง รถรา ผู้คน สิ่งของต่างๆ โดยเฉพาะผู้คนเป็นตัวกลมๆที่เดินไปมาได้ ดูน่ารักจัง อยากให้พี่หน่อยมาเห็นด้วยอีกคนหนึ่ง ส่วนพ่อกับแม่ คงไม่สนใจเรื่องนี้หรอก

เขาอยากพิสูจน์ว่าเป็นความฝันหรือเป็นความจริง เขามองหาคนที่เขาจะสอบถามได้ เขาเรียกลุงอ้วนกลมคนหนึ่ง ดูท่าทางเป็นคนใจดี “ลุงๆ ฉันหลงทางมาน่ะ ท่าช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน แล้วฉันจะกลับบ้านได้อย่างไร” ลุงใจดีจริงๆ แกตอบว่า “โอ้ นี่อีกคนหรือ มีแต่คนหลงทางมาแถวนี้บ่อยจังเลย มาๆ ตามฉันมาทางนี้” นิดเดินตามลุงอ้วนไปอย่างดีใจ ช่างง่ายอะไรเช่นนี้ นิดคิด

ลุงอ้วนเดินมาหยุดอยู่ตรงที่ศาลาแห่งหนึ่ง มีวงกลมอยู่ 3 วง มีสี แดง เหลือง น้ำเงิน คล้ายกับเรื่องแม่สีที่นิดเรียนมาเลย ผิดแต่ว่า วงกลมสามวงนี้ มีแสงระยิบระยับ น่าดูมาก ลุงอ้วนพูดต่อว่า “ลุงส่งเธอแค่นี้นะ ต่อไปเธอต้องตอบคำถามของเจ้าวงกลมเหล่านี้ ถ้าตอบถูกก็จะได้กลับบ้าน” พูดแล้วลุงก็เดินจากไป

วงกลมสีเหลือง เมื่อเห็นว่านิดอยู่คนเดียว จึงพูดขึ้นว่า “ สีของต้นไม้ใบหญ้าในโลกที่เธออยู่เป็นสีอะไร จงพาฉันไปเจอกับวงกลมอีกวงให้เป็นสีนั้น” “ง่ายมาก” นิดคิด เพราะนิดชอบวาดรูประบายสี  นิดจึงพาวงกลมสีเหลืองไปชนกับวงกลมสีน้ำเงิน เกิดเป็นวงกลมสีเขียวลอยขึ้นมา “ฉันรู้จักโลกนี้ดี” วงกลมสีเขียวพูด “เธอกระโดดเข้ามาในตัวฉัน แล้วฉันจะพาเธอกลับบ้านเอง” นิดทำตามที่วงกลมสีเขียวพูด เมื่อตื่นขึ้นอีกที เขาก็พบว่าเขากลับมาอยู่ที่ห้องนอนของเขาอย่างเก่า โดยที่ยังไม่ทันรู้ตัว เสียงพ่อแม่กับพี่หน่อยกลับมาแล้ว เราต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นิดพูดกับตัวเอง ทั้งๆที่ยังรู้สึกประหลาดใจกับเรื่องที่ไปพบเจอมา เมื่อมองไปที่พื้นห้อง วงกลมสีน้ำเงินก็ยังอยู่ที่นั่น.