เรือกับพายุ
วันนี้เป็นวันที่องค์หญิงต้องเดินทางกลับวัง ทรงเรือส่วนพระองค์พร้อมกับเด็กชายนิน แม่นม และถุงหลากสี กับข้าราชบริพารอีกสองสามคนขณะที่เรือแล่นอยู่กลางทะเล ได้เกิดมีลมพายุหมุนวน พัดเรือจนหมุนติ้ว อย่างแรง ถุงสีฟ้า กระเด็นตกลงไปสู่ก้นทะเล ห่วงต่างๆ ได้หลุดลอยน้ำออกมามากมาย บ้างก็กลายเป็นปลา บ้างก็กลายเป็นหอย ต่างตัวต่างมีลักษณะผิดแผกไปจากธรรมดา
เทวดารักษาน้ำ ได้ออกจากวังออกมาดู เห็นว่าเกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น จึงว่ายน้ำขึ้นโผล่อากาศดู เห็นแล้วว่าเรือน้อยขององค์หญิงกำลังจะแตกจมทะเลไป
เทวดาสงสาร จึงเสกปลาโลมายักษ์คู่หนึ่งตรงเข้าประคองเรือไว้ จากนั้นปลาโลมายักษ์ก็ว่ายน้ำพร้อมกันพุ่งไปยังแผ่นดินใหญ่
แต่ไม่ทันที่จะถึงแผ่นดิน องค์หญิงนึกได้ว่า ไม่มีใครไปงมเอาถุงสีฟ้าของพระองค์กลับมา ทรงกรรแสง คิดถึงถุงของพระองค์
ทำให้เด็กชายนินต้องหาทางช่วย เด็กชายกล่าวกับปลาโลมาว่า “ถ้าเจ้าตัวใดตัวหนึ่งพาเรือน้อยกลับแผ่นดินแล้วเจ้าอีกตัวหนึ่งพาข้าไปหาถุงวิเศษนั้น จะได้ไหม” ปลาโลมาทั้งสองผงกหัวหงึกๆ เป็นการตอบรับ
จากนั้น ตัวหนึ่งก็พาเรือกลับวัง อีกตัวหนึ่งไปกับเด็กชายนิน
เมื่อกลับสู่ตำแหน่งเดิมปรากฏว่าพายุยังคงมีกำลังอยู่ จึงพัดพาเด็กชายนินและปลาโลมาจมลงก้นทะเล ที่นั่นเองเด็กชายมองเห็นถุงและคว้าไว้ได้ แต่ปลายอีกข้างหนึ่งกลับมีตัวประหลาดหน้าตาคล้ายไดโนเสาร์คาบอยู่
“เจ้าจงปล่อยมันให้ข้าเถอะ องค์หญิงของข้ากำลังรออยู่อย่างโศกเศร้า”
“ไม่ได้ข้าต้องการนำมันไปให้กับเทวดาแห่งน้ำซึ่งเป็นนายของข้า ต้องใช้ถุงใบนี้เท่านั้นจึงจะสามารถเก็บกวาดสัตว์ประหลาดที่ออกมาลอยเกลื่อนทะเลได้หมด”
“ตกลง งั้นข้าของตามเจ้าไปเก็บด้วย” แต่สัตว์ตัวนั้นยืนยันว่าถ้าจะตามไป เด็กชายนินต้องกลืนไข่มุกวิเศษเม็ดหนึ่งเข้าไปเสียก่อนเพื่อช่วยให้เขาหายใจใต้น้ำได้เหมือนอยู่บนบก เขายอมทำตามแต่โดยดี ไม่นานทั้งสามก็ช่วยกันเก็บสัตว์ต่างๆเหล่านั้นได้หมด และนำถุงกลับไปคืนองค์หญิงน้อยได้โดยสวัสดิภาพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น