สุนัขและแมว
เช้าวันนี้ องค์หญิงน้อยตื่นบรรทมแต่เช้า ยังไม่ทันเสวยพระกระยาหารเช้า ก็ทรงนึกว่าถุงสีฟ้า จะแสดงอะไรให้ดูได้อีกนะทรงเดินไปที่ตู้เก็บถุงและหยิบถุงขึ้นมา ถุงขยับตัวได้เหมือนเคย วันนี้ถุงสังเกตเห็นว่าพระองค์ทรงสวมชุดบรรทมเป็นลายดอกไม้สีเหลือง ไม่นานห่วง 4 อันก็กระเด็นออกมาจากถุง และ แปลงร่างเป็น สุนัข 1 ตัว แมวอีก 1ตัว
สุนัขนั้นมีตัวสีขาว ลายจุด หูสั้น ส่วนแมวเป็นแมวพิเศษ ในยามปกติมันจะมีตัวสีเหลือง แต่เมื่อยามมันต้องการอำพรางตัว มันสามารถเปลี่ยนสีเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ เมื่อสุนัขมองเห็นแมว มันก็วิ่งไล่กันออกไปที่สวนทันที
องค์หญิงเห็นดังนั้นก็ทรงแปลกพระทัย ถุงสีฟ้าอธิบายว่า การที่วันนี้ห่วงแปลงร่างเป็นสุนัขและแมวนั้น ก็เพราะมันเห็นดอกไม้ที่อยู่ในชุดบรรทมของพระองค์ และมันทั้งสองจะต้องออกวิ่งไล่กันในสวนหรือป่าที่ใดที่หนึ่งเสมอ
องค์หญิงน้อย จึงทรงเสด็จตามไปดูอย่างเงียบๆ เจ้าสุนัข วิ่งไล่แมวไม่นานก็ต้องหยุด เนื่องจากมองไม่เห็นแมว แมวนั้น เมื่อหลบแนบกับต้นไม้ ก็มีสีเหมือนลำต้นที่มันแนบอยู่ เมื่อวิ่งเข้าสุมทุมพุ่มไม้ ก็มีสีเขียวเหมือนใบไม้ หรือหากว่าใบเป็นสีแดง มันก็สามารถเปลี่ยนสีตัวเป็นสีแดงได้ เมื่อสุนัขใกล้เข้ามา แมวจะรีบกระโจนย้ายที่หลบซ่อนทันที ทำให้สุนัขทั้งเหนื่อยทั้งสนุกกับการตามล่าแมว เล่นกันอยู่อย่างนี้ไม่นาน แมวก็ร้องขึ้นว่า “หยุดก่อน ! เจ้าสุนัข เจ้ามาดูอะไรทางนี้ซิ” สุนัขรีบรุดไปดูยังที่ๆแมวชี้ เห็นว่ามีกล่องอยู่หนึ่งใบ สีน้ำตาล ทั้งสองพยายามเปิดออกดู ก็ต้องตกใจ เมื่อมีนกสีรุ้ง บินพรวดออกมาจากกล่อง แล้วตรงขึ้นเกาะกิ่งไม้ใกล้ๆ
“ขอบใจพวกเจ้ามากนะที่ปล่อยข้าให้เป็นอิสระ” พูดจบยังไม่ทันบินไปไหน องค์หญิงน้อยก็พูดขึ้นว่า “มาอยู่กับข้าเถอะ ข้าจะเลี้ยงดูเจ้าอย่างดี” แต่นกก็ไม่สนใจทำท่าจะบินหนีไป ทันใดนั้น แมวก็กระโจนขึ้นจับนกไว้
“ปล่อยข้าเถอะ ข้าถูกกักขังมานานมากแล้ว ข้ายังต้องบินหาญาติของข้าที่ถูกกักขังหลายตัวอยู่รอบบริเวณนี้” นกพูดขึ้น
“ถ้าอย่างนั้นพวกเราทั้งหมดจะช่วยเจ้าหา แต่ต้องสัญญาว่า พวกเจ้าจะกลับมาให้ความสำราญกับองค์หญิงน้อยของเราเนืองๆนะ และเราสัญญาว่าจะไม่กักขังพวกเจ้าด้วย” แมวพูด องค์หญิงน้อยและสุนัขต่างพยักหน้ารับ
“ตกลง” นกพูด จากนั้น ทุกคนต่างเดินมองหาตามที่ต่างๆ พบกล่องอีกหลายใบที่ขังนกไว้ ทุกตัวได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ
วันนั้นเป็นวันที่องค์หญิงน้อยมีความสุขมาก เพราะได้ช่วยชีวิตเพื่อนร่วมโลก พระองค์เริ่มค้นพบแล้วว่า การช่วยเหลือผู้อื่นก็เป็นสิ่งที่ช่วยพระองค์ให้ไม่เหงาและไม่เบื่อได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น